เรื่องนี้มีคติ..จงให้โอกาสผู้อื่นได้อธิบาย

เจ้าของบ้านออกไปล่าสัตว์ ทิ้งหมาอยู่บ้าน ไว้เพื่อคอยดูแลลูกน้อย
เมื่อเขากลับมาจากล่าสัตว์ ก็เห็นรอยเลือด เต็มพื้นไปหมด
ลูกของเขาไปไหน? แล้วหมาล่ะ!

ที่ปากของหมา เต็มไปด้วยเลือด
เมื่อมันเห็นเจ้าของกลับมา มันวิ่งเข้ามาหา
แกว่งหาง มองเจ้าของอย่างดีใจ

เจ้าของโมโหสุดขีด จึงฆ่าหมาของตัวเองทิ้ง เสียงหมาร้องโหยหวน 
ปลุกเด็กน้อยที่นอนหลับอยู่ในบ้าน ตื่นขึ้นมาร้องไห้จ้า

เมื่อเขาเดินเข้าไปในบ้าน จึงเห็นซากของหมาป่า
โดนกัดตายอยู่ที่ห้องโถง!

"เรื่องราวมากมายที่เรา เห็นกับตา ได้ยินกับหู
ไม่แน่เสมอไป ว่าจะเป็นจริงตามนั้น"

จงให้โอกาสผู้อื่นได้อธิบาย
จงรู้จักอดทนอธิบาย ให้ผู้อื่นได้เข้าใจ

ทำได้ดังนี้ เรื่องที่น่าเสียใจ เรื่องที่ไม่น่าให้อภัย
ก็จะไม่เกิดขึ้น..

ไม่ถาม ไม่พูด ไม่อธิบาย
คือความไม่ยุติธรรม อันเกิดจากการตีความไปก่อน
โดยขาดข้อมูลที่มากพอ อาจนำมาซึ่งความเสียหายได้

ฉันไม่ถาม + คุณไม่พูด = ห่างเหิน
ฉันถามแล้ว + คุณไม่พูด = ช่องว่าง
ฉันถามแล้ว + คุณพูด = เคารพ
ฉันอยากพูด + คุณอยากถาม = รู้ใจ
ฉันไม่ถาม + แต่คุณพูด = ไว้ใจ

สื่อสารกันเถอะครับ คำพูด และการกระทำ
ที่ส่งถึงกันมากขึ้น ไม่ด่วนตีความ ไม่ด่วนตัดสิน
จะช่วยลดปัญหา และ เรื่องราวไม่พึงประสงค์
ได้อีกมากมาย

"หากใจชิดสนิทกัน 
คำพูด และการกระทำ 
ย่อมพรั่งพรูดั่งสายธาร
แสดงออกมาเป็นธรรมชาติ.."