ข้อคิดเรื่องนี้ดีมากค่ะ. อ่านเถอะนะคะ

ชายคน หนึ่ง...ทำงานที่โรงงานผลิตเนื้อสัตว์แปรรูป วันหนึ่งหลังเลิกงาน เขาเข้าไปในห้องเย็นแช่แข็งเพื่อเข้าไปดูความเรียบร้อยอะไรบางอย่าง ด้วยความโชคร้าย ประตูห้องเย็นปิด และ เขาถูกขังอยู่ภายใน ถึงแม้ว่าเขาจะตะโกนและเคาะประตู ก็ไม่มีเสียงใดเล็ดลอดออกมา คนงานส่วนใหญ่กลับบ้านไปแล้ว

5 ชม.ต่อมา ขณะที่เขาเริ่มหมดหวังและนอนรอความตาย พนักงานรักษาความปลอดภัยของบริษัทได้เปิดประตูมาช่วยเขาได้ทัน เขาถามผู้มาช่วยเหลือว่า ทำไมถึงมาเปิดประตูให้เขาได้

พนักงานผู้ นั้นตอบว่า “ผมทำงานโรงงานนี้มา 35 ปีแล้ว พนักงานหลายร้อยคนเข้าและออกโรงงานทุกวัน คนส่วนใหญ่มองผมเหมือนไม่มีตัวตน แต่คุณเป็นหนึ่งไม่กี่คนที่ทักทายผมทุกวันในตอนเช้า กล่าวลาผมตอนกลับบ้าน แล้วพูดว่า พบกันใหม่พรุ่งนี้

ผมมีความสุข ที่ได้รับคำทักทายทุกๆวัน เพราะคุณทำให้ผมรู้สึกว่าฉันมีตัวตน และวันนี้ก็เหมือนทุกวัน ได้ทักทายในตอนเช้า แต่จนดึกแล้วผมก็ยังไม่ได้ยินเสียงกล่าวลาของคุณ ผมรู้สึกว่ามีบางสิ่งบางอย่างผิดปกติ จึงตามหาตามที่ต่างๆ จนกระทั่งได้พบคุณในที่สุดครับ”

บทเรียนสำคัญ :
จงอ่อนน้อม ถ่อมตัว ให้ความรัก ความนับถือกับผู้คนรอบๆตัวคุณ เพราะว่า ชีวิตนี้สั้นนัก

สิ่งที่เรากระทำอาจมีผลต่อผู้คนเหล่านั้น ไม่ทางใดก็ทางหนึ่งโดยที่เราอาจคาดไม่ถึง

เมื่อคุณอ่านจบลง
1 แชร์ 1 ธรรมทาน 1 เตือนสติกันว่า
ความอ่อนน้อม ถ่อมตัว นั้น มีค่าแค่ไหน
และจงอย่าดูถูกเหยียดหยามผู้อื่น